Εικονική ξενάγηση στο Μουσείο Δελφικών Εορτών

Ιστορικό κτηρίου

Το Μουσείο Δελφικών Εορτών στεγάζεται στην παλαιά διώροφη οικία των Σικελιανών στους Δελφούς. Το κτήριο βρίσκεται σε εξαιρετικά προνομιακή θέση, δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο, με θέα τον Παρνασσό, την κοιλάδα της Άμφισσας και τη θάλασσα. Κτίστηκε την περίοδο 1924-1926 από ντόπιους μαστόρους και υπό την επίβλεψη της Εύας Σικελιανού. Τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία, η λαξευμένη λιθοδομή, τα τοξωτά ανοίγματα και οι κίονες χωρίς ραβδώσεις, θυμίζουν τις νεογοτθικού ύφους κατοικίες στο Bar Harbor, όπου η νεαρή Εύα περνούσε τα καλοκαίρια της.

Το 1933, μετά την αναχώρηση της Εύας Σικελιανού για την Αμερική, το σπίτι παύει να κατοικείται, εγκαταλείπεται και σταδιακά ερειπώνεται.

Στη δεκαετία του '60 απαλλοτριώνεται υπέρ του ΕΟΤ. Το 1985 το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών αναλαμβάνει την αποκατάστασή του στην αρχική του μορφή.

Στις 12 Ιουλίου 1991 γίνονται τα επίσημα εγκαίνια του Μουσείου Δελφικών Εορτών που λειτουργεί υπό την εποπτεία του Κέντρου Δελφών έως το 2011. Μετά την επιστροφή του κτηρίου από το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών στον ΕΟΤ, η οικία των Σικελιανών παραχωρείται στο Δήμο Δελφών. Το Κέντρο Δελφών δάνεισε στο Δήμο αντικείμενα της συλλογής του ώστε ο χώρος να επαναλειτουργήσει ως Μουσείο Δελφικών Εορτών, πλέον υπό την εποπτεία και την ευθύνη του Δήμου Δελφών.

Στήλη με ανάγλυφη κατατομή της Εύας Σικελιανού

Η ανάγλυφη κατατομή της Εύας Σικελιανού, που σμίλεψε σε στήλη από μάρμαρο ο γλύπτης Γιάννης Παππάς, βρίσκεται στο μικρό πλάτωμα έξω από τη καγκελόπορτα του κήπου του Μουσείου. Πάνω στο μάρμαρο είναι χαραγμένοι στίχοι από τη Σίβυλλα του Άγγελου Σικελιανού : «Νότος, Βοριάς, Ανατολή και Δύση, Μέγας Σταυρός κι απάνω του, του ανθρώπου το πνέμα βλέπω τώρα καρφωμένο. Μα θα ληθεί κι' ο αγέρας π' ανασαίνω μες την ψυχή μου εγώ την ώρα τούτη για όλες θα πνέψει τις ψυχές».

Άγγελος Σικελιανός, γλυπτό του Χρήστου Καπράλου

Το γλυπτό του Χρήστου Καπράλου, από κράμα χαλκού με ολόσωμο τον Άγγελο Σικελιανό σε κατατομή, δεσπόζει στον εξωτερικό τοίχο του Μουσείου.

Το έργο, δωρεά του Ιδρύματος Χρήστου και Σούλης Καπράλου, τοποθετήθηκε στο χώρο κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων του αφιερώματος «70η επέτειος Δελφικών Εορτών (1927-1997)», Δελφοί 16-20 Ιουλίου 1997.

Άγγελος Σικελιανός, μαρμάρινη προτομή

Η μαρμάρινη προτομή του Άγγελου Σικελιανού πάνω σε στήλη, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Γιώργος Μαλτέζος, βρίσκεται στον κήπο του Μουσείου. Πάνω στη στήλη είναι χαραγμένοι δύο στίχοι από το Δελφικό Λόγο που έγραψε ο Σικελιανός το 1927:

«Δελφοί, το πλέγμα των ναών η συντυχιά της φύσης εδώ ανταμώνονται της γης σε μια, οι τρανές αισθήσεις».

Άγγελου Σικελιανού Στυγός Όρκος

Το 1939 ο Άγγελος Σικελιανός γράφει το ποίημα Στυγός Όρκος. Το ποίημα, σε ιδιόχειρη γραφή με μολύβι του ποιητή, σε πέντε λυτές σελίδες, εκτίθεται στο διάδρομο του ισογείου του Μουσείου.

Νεκρική μάσκα Άγγελου Σικελιανού

Ο Σικελιανός, με χρόνια οικονομικά προβλήματα και κακή υγεία, πέθανε στην Αθήνα στις 19 Ιουνίου 1951. Ο τάφος του είναι στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. «Τώρα η Ελλάδα άδειασε», είπε ο Νίκος Καζαντζάκης μετά το θάνατο του Σικελιανού.

Η γύψινη νεκρική προσωπίδα του ποιητή από τον γλύπτη Θανάση Απάρτη εκτίθεται στο διάδρομο του ισογείου του Μουσείου Δελφικών Εορτών.

Πυρρίχιος χορός

Η αναπαράσταση του Πυρρίχιου, του αρχαιότερου Ελληνικού πολεμικού χορού, όπου οι πολεμιστές-χορευτές κρατούσαν ασπίδα και δόρυ και φορούσαν περικεφαλαία, περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα και των δύο Δελφικών Εορτών. Το δρώμενο πραγματοποιήθηκε στο αρχαίο Στάδιο των Δελφών με τη συμμετοχή εφήβων αθλητών από την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.

Στις Α΄ Δελφικές Εορτές ο Πυρρίχιος παρουσιάστηκε τη δεύτερη ημέρα, στις 10 Μαΐου 1927, στο Αρχαίο Στάδιο, σε μουσική Κωνσταντίνου Ψάχου και χορογραφία Θάνου Βελούδιου. Πολύ σημαντική υπήρξε και η συμβολή του χοροδιδάσκαλου Χανς Σάιντερ και της χορογράφου συζύγου του.

«O χορός των Μακεδόνων»

Με έμπνευση την αναπαράσταση του Πυρρίχιου χορού στο Αρχαίο Στάδιο των Δελφών κατά τις Δελφικές Εορτές η ζωγράφος Ελένη Κραβαρτόγιαννου-Παπαγεωργίου φιλοτέχνησε τον πίνακα «Ο χορός των Μακεδόνων» που σήμερα βρίσκεται στο διάδρομο του ισογείου του Μουσείου.

Καρτ ποστάλ με θέμα τον Πυρρίχιο χορό

Η διεθνής πρωτοπόρος φωτογράφος Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη, γνωστή ως Nelly's από την αγγλική υπογραφή της, απαθανάτισε τις Β' Δελφικές Εορτές (1930). Πολλές από τις φωτογραφίες της τυπώθηκαν σε καρτ ποστάλ της εποχής. Μεταξύ αυτών και καρτ ποστάλ με τον Πυρρίχιο χορό που ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Δελφικών Εορτών και κυκλοφόρησε τη δεκαετία του '30.

Θριαμβευτική περιφορά του Άγγελου και της Εύας Σικελιανού στο Αρχαίο Στάδιο των Δελφών πάνω σε ασπίδες του Πυρρίχιου

«Ενώ μας χειροκροτούσε το κατάμεστο Στάδιο, τρέξαμε στην κερκίδα των ‘επισήμων’ , αρπάξαμε τον Άγγελο και την Εύα Σικελιανού, τους καθίσαμε στις ασπίδες μας και σηκώνοντάς τους στους ώμους μας τους περιφέραμε θριαμβευτικά στο Στάδιο», ανέφερε ο Γεώργιος Δημητράκος, μέλος της ομάδας των Θεσσαλονικέων του Πυρρίχιου χορού στις Α' και στις Β΄ Δελφικές Εορτές, σε ομιλία του στο αφιέρωμα «70ή επέτειος από τις Α' Δελφικές Εορτές» , Δελφοί 16-20 Ιουλίου 1997. Μέρος του φωτογραφικού αρχείου του Γ. Δημητράκου ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Δελφικών Εορτών.

Αθλητικοί και γυμνικοί αγώνες

Η Nelly's απαθανάτισε με το φακό της τους αθλητικούς και γυμνικούς αγώνες των Β' Δελφικών Εορτών (1930) στο Αρχαίο Στάδιο των Δελφών. Περιλάμβαναν τα αρχαία αγωνίσματα του σταδίου, του διαύλου, του οπλίτη δρόμου, της δισκοβολίας, του ακοντισμού και του άλματος εις μήκος με αλτήρες. Οι φωτογραφίες της συλλογής του Μουσείου Δελφικών Εορτών είναι ανατυπώσεις από το φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη.

Μάχη Απόλλωνα και Πύθωνα

Την τελευταία ημέρα των Α΄ Δελφικών Εορτών (1927) αναβίωσαν τα Σεπτήρια, αρχαίο θρησκευτικό δρώμενο που εξιστορούσε την πάλη και τη θανάτωση του Πύθωνα, του τεράστιου μυθικού φιδιού-δράκου, από τον Απόλλωνα.

Με πρόσκληση του Άγγελου και της Εύας Σικελιανού έρχονται από την Αμερική οι καλλιτέχνες Βάσος και Τανάγρα Κανέλλου, που ανήκουν στη χορευτική παράδοση της Ισιδώρας Ντάνκαν, για να χορογραφήσουν και να παρουσιάσουν τη μάχη του Απόλλωνα με τον Πύθωνα. Ο Βάσος Κανέλλος υποδύθηκε τον Απόλλωνα και η Τανάγρα Κανέλλου τον Πύθωνα.

Τα όπλα του Απόλλωνα και το κοστούμι του Πύθωνα

Τα όπλα του Απόλλωνα και η λαμπερή, ολομέταξη στολή του Πύθωνα, κεντημένη με πράσινες πούλιες, που σχεδίασε η Τανάγρα Κανέλλου, εκτίθενται στην αίθουσα ορόφου του Μουσείου Δελφικών Εορτών. Παρουσιάζονται επίσης προσχέδια με μολύβι της Τ. Κανέλλου από το κοστούμι του Πύθωνα.

Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης. Α' Δελφικές Εορτές (1927)

Στις 9 Μαΐου 1927, ύστερα από πολλούς αιώνες σιωπής, αναβιώνει το αρχαίο δράμα στο αρχαίο Θέατρο των Δελφών με τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου σε μετάφραση του Ιωάννη Γρυπάρη. Στο ρόλο του Προμηθέα ο Γεώργιος Μπούρλος.

«Ο Χορός των Ωκεανίδων».
Προμηθέας Δεσμώτης. Α' Δελφικές Εορτές (1927)

Η στυλιζαρισμένη στάση του χορού των Ωκεανίδων, σε διδασκαλία της Εύας Σικελιανού, εντυπωσίασε αλλά και δίχασε τους κριτικούς της εποχής. Από τις δύο κορυφαίες άρεσε κυρίως η Κούλα Πράτσικα. Ο Άλκης Θρύλος (Ελένη Ουράνη) σημειώνει στη 'Νέα Εστία': «Ο χορός ξαναπήρε τη θέση που κατά πάσαν πιθανότητα είχε άλλοτε: την πρώτη».

Ο διακεκριμένος μετα-ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Περικλής Βυζάντιος θα φιλοτεχνήσει τον περίφημο Χορό των Ωκεανίδων σε έργο διπλής όψης (κάρβουνο σε χαρτί) που σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Δελφικών Εορτών, δωρεά του Ντίκου Βυζάντιου και της Μαριλένας Λιακοπούλου.

Τα θεατρικά κοστούμια

Τα κοστούμια όλων των ηθοποιών, εμπνευσμένα από παραστάσεις αγγείων της κλασικής εποχής, ήταν σε σχέδια της Εύας, υφασμένα από την ίδια. Οι Ωκεανίδες, ειδικά, εντυπωσίασαν με τα κοστούμια τους από μεταξωτό υφαντό σε όλες τις αποχρώσεις της θάλασσας, πράσινο, βαθύχρωμο μπλε, μενεξεδένιο, γαλακτερό γαλάζιο...

Σχέδια θεατρικών κοστουμιών από την Εύα Σικελιανού εκτίθεται στο Μουσείο Δελφικών Εορτών.

Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης. Η μουσική

Η μουσική που συνόδευε τα χορικά βασιζόταν στο βυζαντινό μέλος. Γράφει ο Γιάννης Τσαρούχης, στο άρθρο του Θα μπορούσα να γράψω σελίδες ατέλειωτες για την Εύα Σικελιανού: «Ίσως το πιο σπουδαίο πράγμα που έφερε η Σικελιανού στην Ελλάδα ήταν ο σεβασμός της χωρίς όρια για τη βυζαντινή μουσική, σα μέσον επιστροφής στο πνεύμα της αρχαίας τραγωδίας».

Στη συλλογή του Μουσείου Δελφικών Εορτών περιλαμβάνεται μια χειρόγραφη με μολύβι παρτιτούρα με τον μονόλογο του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, στο πρωτότυπο κείμενο, στα αρχαία Ελληνικά.

Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης. Β' Δελφικές Εορτές (1930)

Οι ερμηνευτές στον Προμηθέα Δεσμώτη των Β΄ Δελφικών Εορτών (1930) παρέμειναν οι ίδιοι με την παράσταση του 1927 με ελάχιστες αντικαταστάσεις. Η μεγαλύτερη αλλαγή έγινε στη σκηνογραφία. Στη θέση του βράχου του 1927 τοποθετήθηκε ένα βάθρο από τσιμέντο με σκαλοπάτια στις άκρες. Στο μέσο τοποθετήθηκε μία στήλη για την καθήλωση του Προμηθέα. Το σκηνικό είχε σχεδιάσει ο αρχιτέκτονας Γεώργιος Κοντολέων.

Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης. Β' Δελφικές Εορτές (1930). Το κοινό

«Η παράσταση του Προμηθέα συγκίνησε βαθιά, συντάραξε ψυχικώς την εκλεκτή διανοούμενη συγκέντρωση, συγκλόνισε…» έγραψε ο Αχιλλέας Μαμάκης (Εφημ. ‘ Έθνος’, 2 Μαΐου 1930). Το αρχαίο Θέατρο των Δελφών υποδέχτηκε περισσότερους από 1.500 θεατές, αριθμό σαφώς μεγαλύτερο από την παράσταση του 1927.

Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης. Β' Δελφικές Εορτές (1930). Καρτ ποστάλ

Ο Προμηθέας Δεσμώτης των Β' Δελφικών Εορτών απαθανατίστηκε από τη Nelly's, την επίσημη φωτογράφο των Εορτών. Μια πολύ ιδιαίτερη φωτογραφία της παράστασης κυκλοφόρησε σε καρτ ποστάλ της εποχής, με το λογότυπο των Β' Δελφικών Εορτών στην πίσω όψη και εκτίθεται στο Μουσείο Δελφικών Εορτών.

Θεατρικά προσωπεία

Τα προσωπεία (μάσκες) των ηθοποιών σχεδιάστηκαν από την Εύα Σικελιανού και σήμερα ανήκουν στη συλλογή του Θεατρικού Μουσείου. Στο Μουσείο Δελφικών Εορτών παρουσιάζονται ανατυπώσεις σε μεγέθυνση από φωτογραφίες της Nelly's με τις μάσκες του Ηφαίστου, της Ιούς, του Ερμή κ.α.

Αισχύλου Ικέτιδες. Β' Δελφικές Εορτές (1930)

Στο πρόγραμμα των Β΄ Δελφικών Εορτών (1930) είχαν προστεθεί οι Ικέτιδες του Αισχύλου. Διατηρήθηκε το σκηνικό του Προμηθέα και στη θέση της στήλης τοποθετήθηκε ένας βωμός και δύο αγάλματα, του Απόλλωνα και του Δία. Ο Χορός αποτελείτο από πενήντα Ικέτιδες και εικοσιπέντε ακόλουθές τους. Η Εύα Σικελιανού προσέθεσε τέσσερις ακόλουθους του Δαναού με μάσκες Αιγυπτίων θεών που ήταν βουβά πρόσωπα.

Ο Χορός στις Ικέτιδες. Β' Δελφικές Εορτές (1930)

Η διδασκαλία του Χορού ήταν, όπως και στον Προμηθέα Δεσμώτη, έργο της Εύας Σικελιανού, με σημείο αναφοράς τη μελέτη της κίνησης σε αρχαία ελληνικά και αιγυπτιακά αγγεία. Οι 50 Δαναΐδες ήταν ντυμένες στα λευκά, μακιγιαρισμένες για να δείχνουν Αιγύπτιες και κρατούσαν ικετήριους κλάδους ελιάς. Οι 24 ακόλουθες, με κίτρινα περιλαίμια πάνω από τους λευκούς χιτώνες, είχαν παραταχθεί σε δύο σειρές στο ημικύκλιο της ορχήστρας, μπροστά από τους θεατές.

Ο Άγγελος Σικελιανός στο Αρχαίο Στάδιο των Δελφών το 1927

«Εκεί [την παραμονή της επίσημης έναρξης των Α' Δελφικών Εορτών] πρωτοαντίκρισα τον ποιητή με την Εύα στο πλευρό του. Ήταν στην ακμή της ηλικίας του, όμορφος σαρανταπεντάρης, μορφή αληθινά ποιητική», Γεώργιος Δημητράκος, μέλος της ομάδας των Θεσσαλονικέων του Πυρρίχιου χορού στις Α' και στις Β΄ Δελφικές Εορτές, σε ομιλία του στο αφιέρωμα «70ή επέτειος από τις Α' Δελφικές Εορτές», Δελφοί 16-20 Ιουλίου 1997.

Άγγελος Σικελιανός, φωτογραφίες από τη ζωή του

«[...]Ξέχωρο φαινόμενο ο Σικελιανός. Ποιός τον βοήθησε; Τι συνέβη ώστε ο αλαφροΐσκιωτος της Λευκάδας να κάνει χειροπιαστή την τραγική θέαση του μύθου; [...] Στους Δελφούς πήγε ο Σικελιανός να βρει τα νοήματα της ποίησής του. Έτσι πορεύτηκε να καταξιωθεί μέσω του ποιητικού λόγου με αποστολή όχι το συναισθηματικό ξέσπασμα υποκειμενικών καταστάσεων αλλά το ανέβασμα στην κορυφή ενός κοσμικού και πανανθρώπινου οράματος.» John P. Anton, ‘Η Δελφική Ιδέα του Άγγελου Σικελιανού και η συμβολή της Εύας στην αναβίωση του Αρχαίου Θεάτρου’(Ανακοίνωση στο αφιέρωμα «70ή επέτειος από τις Α' Δελφικές Εορτές», Δελφοί 16-20 Ιουλίου 1997).

Άγγελος Σικελιανός. Ενθύμια Δελφών

Στο σπίτι των Δελφών ο Άγγελος Σικελιανός έζησε κατά διαστήματα στα χρόνια 1926-1933. Η σελίδα αυτή της ζωής του κλείνει οριστικά με την αναχώρηση της Εύας για την Αμερική. Έκτοτε ο Σικελιανός δεν θα επισκεφθεί ποτέ το σπίτι των Δελφών, ούτε μόνος ούτε με την δεύτερη σύζυγό του, Άννα Σικελιανού. Στο Μουσείο Δελφικών Εορτών εκτίθενται σήμερα το γραφείο του ποιητή, η πολυθρόνα του δίπλα στο τζάκι και ένα μπαστούνι περιπάτου.

Άγγελος Σικελιανός. Αφιέρωμα Δελφικών Εορτών

Ο Χρήστος Καπράλος φιλοτέχνησε από χαλκό ένα μικρό γλυπτό αφιέρωμα-μελέτη για τις Δελφικές Εορτές και τον οραματιστή της Δελφικής Ιδέας. Πρόκειται για ένα αγαλματίδιο ύψους 41 εκατοστών με τον Άγγελο Σικελιανό καθισμένο και εγχάρακτες επιγραφές στη βάση.

Το έργο, δωρεά του Ιδρύματος Χρήστου και Σούλης Καπράλου, αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων του αφιερώματος «70η επέτειος από τις Α’ Δελφικές Εορτές (1927-1997)», Δελφοί 16-20 Ιουλίου 1997.

Εύα Σικελιανού, φωτογραφίες από τη ζωή της

«Δύο ξεχωριστά πρόσωπα που γνώρισα στα νεανικά μου χρόνια είναι η Εύα και ο Άγγελος Σικελιανός. Βάζω μπροστά το όνομα της Εύας από του Άγγελου γιατί, για μένα, η Εύα υπήρξε ο ‘πυρήνας’ του χαρισματικού ζευγαριού. Ο Άγγελος, βέβαια, ήταν η μεγάλη μορφή. Όμως η Εύα ήταν η ψυχή. Και η ψυχή, κατά τη γνώμη μου, μετράει περισσότερο. Μόνο που η Εύα, εκτός από την ψυχή της, είχε καταθέσει και την περιουσία της ολόκληρη». Από την ομιλία του Θεόδωρου Κρίτα στο αφιέρωμα «70ή επέτειος από τις Α' Δελφικές Εορτές», Δελφοί 16-20 Ιουλίου 1997.

Η Εύα Σικελιανού στο Αρχαίο Θέατρο των Δελφών, Β΄ Δελφικές Εορτές, 1930

Με αρχαία Ελληνική ενδυμασία, η μοναχική, σχεδόν ιερατική μορφή της Εύας Σικελιανού στο Αρχαίο Θέατρο των Δελφών το 1930, ανατύπωση με μεγέθυνση πρωτότυπης φωτογραφίας της Nelly's με άδεια της φωτογράφου, εκφράζει με τον καλύτερο ίσως τρόπο αυτό που έγραψε η ίδια στον συνθέτη Δίωνα Αρύβα τον Αττικό στις 27 Νοεμβρίου 1951: « Όλα έχουν πέσει από πάνω μου σα δέρματα φιδιού, εκτός από αυτά που μου χάρισε η Ελλάδα» (από ομιλία της Βιβέτ Τσαρλαμπά-Κακλαμάνη στην ημερίδα "80ή επέτειος από τις Α΄ Δελφικές Εορτές", Δελφοί, 10 Ιουλίου 2007).

Ο αργαλειός της Εύας Σικελιανού

Ο περίφημος αργαλειός της Εύας Σικελιανού, δωρεά της Άννας Σικελιανού, εκτίθεται στην ισόγεια αίθουσα του Μουσείου Δελφικών Εορτών, μαζί με την πιανόλα της Εύας. Στον ίδιο χώρο υπάρχει βιτρίνα με ενδύματα καθημερινής χρήσης που ύφαινε και φορούσε η ίδια, πάντοτε στο ύφος της αρχαιοελληνικής ενδυμασίας.

«Ήξερε την τέχνη του αργαλειού όσο καμία άλλη Ελληνίδα. Την εποχή δε που προετοίμαζε τις παραστάσεις των Δελφικών Εορτών έφτιαχνε τα ρούχα και δίδασκε ταυτόχρονα στις κοπέλες του Παρνασσού την τέχνη της υφαντικής» (από την ομιλία του Θεόδωρου Κρίτα στο αφιέρωμα «70ή επέτειος από τις Α' Δελφικές Εορτές», Δελφοί 16-20 Ιουλίου 1997).

Η πιανόλα της Εύας Σικελιανού

Στην ισόγεια αίθουσα του Μουσείου βρίσκεται η πιανόλα της Εύας Σικελιανού, πιάνο μάρκας Grunert με μηχανισμό πιανόλας με χάρτινο μουσικό κύλινδρο (ρολό μουσικής) στην ειδική εσοχή. Μετά την αναχώρηση της Εύας για την Αμερική και την εγκατάλειψη του σπιτιού των Δελφών, φυλάχθηκε για σειρά ετών από τον Αλεξ. Κολομβότσο, επιστάτη της οικίας των Σικελιανών στους Δελφούς. Το 1992 βρήκε τη θέση της στο Μουσείο Δελφικών Εορτών.

Η υφαντική τέχνη της Εύας Σικελιανού

Η υφαντική τέχνη, που πρωτοδιδάχθηκε η Εύα στο Παρίσι, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον σχεδιασμό και την εκτέλεση των θεατρικών κοστουμιών του Προμηθέα Δεσμώτη και των Ικέτιδων αλλά και στα ρούχα καθημερινής χρήσης που φορούσε η ίδια. 'Ύφανε μόνη της πολυάριθμες και πολυκέντητες θεατρικές ενδυμασίες με διακοσμητικά στοιχεία που εμπνεύστηκε και αντέγραψε από αρχαία αγγεία.

Στο Μουσείο Δελφικών Εορτών εκτίθενται σήμερα ενδύματα καθημερινής χρήσης της Εύας, ιμάτια, πανωφόρια και χιτώνες, με πτυχώσεις, μαιάνδρους και αρχαία μοτίβα, από βαμβάκι και μαλλί.

Μαρμάρινο μπούστο της Εύας Σικελιανού

Το μαρμάρινο μπούστο της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού σε νεαρή ηλικία εκτίθεται στον πρώτο όροφο του Μουσείου. Δεν είναι γνωστό το όνομα του καλλιτέχνη. Πιθανολογείται ότι ίσως κατασκευάστηκε στο εργαστήριο του Auguste Rodin στα χρόνια που η Εύα ζούσε στο Παρίσι, πριν έρθει στην Ελλάδα και γνωρίσει τον Άγγελο Σικελιανό.